Η ΕΚΔΡΟΜΗ ΜΑΣ!!!

(Λίμνη Πλαστήρα-Περτούλι- Νεραϊδοχώρι-Ελάτη-Καλαμπάκα-Μετέωρα)

Η Μονή Κορώνας

 Μια ευχάριστη έκπληξη μας περίμενε, ειδικά όσους επισκέπτονταν για πρώτη φορά την περιοχή. Καθώς αφήναμε πίσω μας την πεδιάδα της Καρδίτσας, ήταν χάρμα οφθαλμών αυτό που αντικρίζαμε μετά από λίγα χιλιόμετρα. Μόλις ανεβήκαμε το μικρό οροπέδιο που σαν σκαλο­πάτι συνδέει τον επίπεδο κάμπο με το ορεινό «τείχος» των Αγράφων, αμέσως το τοπίο αλλάζει: Ορεινή βλάστηση, δασωμένοι λόφοι και απότομες πλαγιές. Αυτό, όμως, που εντυπωσιάζει και τελικά κλέβει την παράσταση είναι το καταλυτικό γαλάζιο της λίμνης, που στα ατάραχα νερά της διαγρά­φεται όλη η γοητεία των Αγράφων.
Ο δρόμος κινείται περιμετρικά της λίμνης, σε μικρή απόσταση από τις όχθες, και περνά από τα περισσότερα χωριά.
Επισκεφτήκαμε την επιβλητική Μονή Κορώνας, γαντζωμένη σε βράχο, κτίσμα του 16ου αιώνα, (αλλά δυστυχώς ήταν κλειστή). Ο δρόμος μας συνεχίζει με αρκετές στροφές για το φράγμα, έργο που «τιθάσευσε» τον ποταμό Μέγδοβα, το οποίο πρώτος οραματίστηκε ο Νικόλαος Πλαστήρας.

Το φράγμα στη λίμνη

Δεύτερη μέρα εξόρμησης και αρχίζουμε ν' ανεβαίνουμε προς το Περτούλι. Περνώντας τα περτουλιώτικα λιβάδια γεμάτα με έλατα θα ξεπροβάλει το Περτούλι  πνιγμένο στα έλατα σε υψόμετρο 1100μ. και θα καταλήξουμε στο Νεραϊδοχώρι. Συνεχίζοντας την εκδρομή μας περνάμε από την Ελάτη που είναι χτισμένη σε υψόμετρο 900μ. στις πλαγιές του Κόζιακα, περικυκλωμένη από πυκνά δάση από έλατα, πετρόχτιστα σπίτια και μαγαζάκια με είδη λαϊκής τέχνης που συνθέτουν μια πανέμορφη εικόνα.

Η φύση έχει διατηρηθεί αναλλοίωτη με άγρια χλωρίδα και πανίδα. Τα καθαρά νερά των πηγών και των ποταμών  (εδώ πηγάζει ο Ασπροπόταμος, ο γνωστός Αχελώος), τα πυκνά δάση από έλατα, οξιές, πεύκα, βελανιδιές είναι μοναδικής ομορφιάς. Εδώ τα ορεινά χωριά των Τρικάλων θυμίζουν κάτι από Ελβετία & Άλπεις.

Θα περάσουμε την πανέμορφη Πύλη Τρικάλων με το τοξωτό γεφύρι. 

Η Πύλη βρίσκεται στην είσοδο της πεδινής περιοχής της Θεσσαλίας προς τα ορεινά της Πίνδου. Τα δύο αντικριστά βουνά: Κόζιακας και Ίτανος που διαχωρίζονται από τον Πορταϊκό (Πορτιάτη) ποταμό σχηματίζουν μία φυσική μεγαλόπρεπη Πύλη, απ’ όπου και το όνομα της κωμόπολης.
Στην Πύλη επισκεφτήκαμε  τη μοναδική βυζαντινή εκκλησία η οποία βρίσκεται απέναντι, την Πόρτα-Παναγιά που χρονολογείται από την εποχή της Άννας Κομνηνής (1283 μ.Χ.). Χαρακτηριστικό αυτής της εκκλησίας είναι ότι έχει τοποθετημένες εκατέρωθεν  της Κύριας Πύλης στο ιερό, τις εικόνες της Παναγίας και του Χριστού ανάποδα. (Δηλαδή δεξιά η εικόνα της Παναγίας και αριστερά του Χριστού.) Οι ίδιες δε εικόνες είναι μοναδικές, ολόσωμες, κατασκευασμένες από πολύχρωμες ψηφίδες. Στη συνέχεια κατευθηνθήκαμε στην πόλη των Τρικάλων.

Η Επίσκεψη στην πόλη και στο κάστρο σε αποζημιώνει.  Αμέτρητες οι ομορφιές αυτού του τόπου… Ενός τόπου ευλογημένου…

Ελάτη

Στην Πύλη με φόντο το τοξοτό γεφύρι

στα Τρίκαλα

Τελευταίος μας σταθμός  δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τα Μετέωρα. Ένα μοναδικό κομψοτέχνημα της φύσης, σμιλευμένο θαρρείς από χέρι καλλιτέχνη... Εκεί όπου το θρησκευτικό συναίσθημα συναντά την τελειότητα της φύσης! Τα Μετέωρα αποτελούν, μετά το Άγιο Όρος, ένα μοναδικό σε ομορφιά γεωλογικό φαινόμενο και ένα σημαντικό μνημείο της Ορθοδοξίας. Τα θεόρατα βράχια των Μετεώρων δεσπόζουν επιβλητικά πάνω από την Καλαμπάκα.  Αυτό το μεγαλούργημα της φύσης αποκαλύπτει όλο του το μεγαλείο αιώνες τώρα.

Από τα 24 μοναστήρια σήμερα λειτουργούν τα 6 ενώ τα υπόλοιπα 15 είναι ακατοίκητα και ερειπωμένα. Οι Ιερές Μονές της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, της Αγ.Τριάδας, του Αγ.  Νικολάου του Αναπαυσά, και του Βαρλαάμ είναι αντρικές ενώ η Ιερά Μονή Ρουσάνου και Αγίου Στεφάνου γυναικείες.
Εδώ η 3ήμερη απόδρασή μας τελειώνει με τις καλύτερες εντυπώσεις!