Ακούει κανείς...

Η αποκατάσταση στο εκκλησάκι των Παμμεγίστων Ταξιαρχών

 Το εκκλησάκι των Παμμεγίστων Ταξιαρχών αναφέρεται στην καταγραφή της εκκλησιαστικής περιουσίας από τους Ενετούς 1697-1700. Ανήκει  στον τύπο του μονόκλιτου σταυροειδούς εγγεγραμμένου με τρούλο. Οι όψεις του ναού είναι αδιάρθρωτες. Κεραμοπλαστικός διάκοσμος δεν υπήρχε. Ύστερα από έρευνα των συντηρητών της έκτης εφορίας διαπιστώθηκε ότι οι Ταξιάρχες δεν διατηρούν τοιχογραφικό διάκοσμο. Ο Bon κάνει μνεία του ναού και τον τοποθετεί στα τέλη του 13ου με αρχές του 14ου αιώνα.

Η φθορά του χρόνου σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη των αρμοδίων, χτυπούν ένα Βυζαντινό μνημείο. Ένας μικρός περίπατος δείχνει σε όλο του το μεγαλείο  την φθορά και την εγκατάλειψη σε ένα εκκλησάκι που στέκεται εκεί από τότε (ούτε δρόμος πρόσβασης δεν υπάρχει)!

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ταξιαρχών «Η ΜΟΦΚΙΤΣΑ»  δημιουργεί την ελπίδα αποκατάστασης του μνημείου και σε συνεργασία με τον πρόεδρο του Τοπικού συμβουλίου Ταξιαρχών κ.Νίκο Αλεξόπουλο ήρθε σε επικοινωνία  με την αρμόδια υπηρεσία της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και πολιτιστικής κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και συγκεκριμένα με την 6^ης Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων που εδρεύει στην Πάτρα και την αρχαιολόγο κα Κουκούση. 

Παραθέτουμε την επικοινωνία μας!
                         (Κάνε κλικ πάνω στη σελλίδα)

Το εκκλησάκι αυτό λειτουργούσε έως και πριν 2 χρόνια. Σήμερα παραμένει κλειστό και παρατημένο στη φθορά του χρόνου και των καιρικών φαινομένων.

Ολοκληρώνοντας  λέμε ότι  είναι καιρός πριν είναι πολύ αργά ο Δήμος Ζαχάρως  να κάνει κάτι (αφού ήδη τώρα υπάρχει η μελέτη) να αποφασίσει την ένταξή του για αποκατάσταση (αφού αποτελεί περιουσία του) σε κάποιο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ ή να τύχη κάποιας άλλης χρηματοδότησης. Υπάρχουν τέτοια προγράμματα, ενέργειες  χρειάζονται. Τελικά πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι είναι δικό μας χρέος και ο καθένας μας να σταθεί στο ύψους των περιστάσεων ώστε να σωθούν τα ιστορικά μνημεία της περιοχής μας και να τα παραδώσουμε στις νεώτερεςς γενιές όπως έκαναν μέχρι σήμερα οι πρόγονοί μας, αλλιώς θα είμαστε άξιοι της τύχης μας!