Με ευνοϊκές συνθήκες για τον παραγωγό ξεκίνησε το
πατροπαράδοτο μάζεμα της ελιάς. Τα αυξημένα ποσοστά υγρασίας, σε συνδυασμό με
τις ήπιες βροχοπτώσεις ωφέλησαν σε μεγάλο βαθμό την ελιά να «δέσει» χωρίς
ιδιαίτερα προβλήματα, ενώ με καλές συνθήκες ξεκίνησε και η διαδικασία της
συγκομιδής. Ελιές, τα δέντρα με τις πιο βαθιές και δυνατές ρίζες
στην ιστορία του τόπου μας, αιώνες τώρα μας συντροφεύουν, μας ευεργετούν και
μας διδάσκουν. Αναπόσπαστο στοιχείο σύνθεσης της παράδοσης, της ιστορίας
και του πολιτισμού μας, ιερό δένδρο των προγόνων μας από αρχαιοτάτων χρόνων,
αλλά και του χριστιανισμού, συμμέτοχο στα μυστήρια της θρησκείας μας.
Αιώνιο σύμβολο σοφίας, δύναμης και ειρήνης.
Το μάζεμα
της ελιάς αποτελεί εδώ και αιώνες σημαντική αγροτική δραστηριότητα σε πολλές
περιοχές της Μεσογείου. Στη σημερινή εποχή ευδοκιμεί ακόμη η παραδοσιακή
μέθοδος συγκομιδής, με τη βοήθεια ίσως κάποιων νεότερων εργαλείων: τα κλαδιά
περνιούνται με το "χτένι" για να αποσπαστεί ο καρπός με μεγαλύτερη
ευκολία και ταχύτητα, ενώ το έδαφος κάτω από την ελιά στρώνεται με λιόπανα
Αφού πέσουν οι ελιές από το δέντρο, οι αγρότες τινάζουν τα άκρα των ελαιόπανων
ώστε να δημιουργηθούν σωροί, οι οποίοι θα καθαριστούν με το χέρι από χοντρά
κλαριά και τσαμπιά προκειμένου να τοποθετηθούν στη συνέχεια σε τσουβάλια. Η συνέχεια είναι στο ελαιοτριβείο, για να παραχθεί το αγνό παρθένο ελειόλαδο. Ο πατέρας μας καψάλιζε ζυμωτό ψωμί στη σχάρα, το βουτούσε στο ζεστό λάδι,
του έβαζε λίγη ρίγανη και μας τάιζε. Ήταν το νοστιμότερο ψωμί του κόσμου!
