Ένα μικρό, όμορφο, πέτρινο Παραδοσιακό χωριουδάκι, με δικό του χρώμα, με ήσυχους και εργατικούς ανθρώπους που περνούν την καθημερινότητά τους, βλέποντας αισιόδοξα το αύριο. Θα τους δεις! Προσπαθούν να επιβιώσουν! Άνθρωποι που αγαπάνε τον τόπο τους.
Καθαρός αέρας, ησυχία, μακριά από το θόρυβο της πόλης, σπίτια με αυλές, κοτόπουλα, κατοικίδια.
Παράλληλα απολαμβάνεις μια όμορφη και ήρεμη διαδρομή, βλέποντας ότι τελικά τα χωριά που εγκαταλείφθηκαν θα μπορούσαν να είναι χώροι ξεκούρασης κι αναψυχής γιατί προσφέρουν απλόχερα τις ομορφιές τους.
Πραγματικά είναι υπέροχο αυτή την εποχή να κάνει κανείς βόλτα στο χωριό.
Παράλληλα απολαμβάνεις μια όμορφη και ήρεμη διαδρομή, βλέποντας ότι τελικά τα χωριά που εγκαταλείφθηκαν θα μπορούσαν να είναι χώροι ξεκούρασης κι αναψυχής γιατί προσφέρουν απλόχερα τις ομορφιές τους.
Πολλά τα ενδιαφέροντα σημεία του χωριού και πολλοί οι χώροι έξω από αυτό που αξίζει κανείς να δει.
Η Ελένη, ο Λάκης και εγώ οργανώσαμε το οδοιπορικό μας, και καταλήξαμε! Πάμε στους Άγιους Ταξιάρχες (Βυζαντινό μνημείο και σύμβολο του χωριού μας), στον Άγιο Ανδρέα και στον Αμπλό-Αμπουλό (Πηγή που αναβλύζει νερό ιδιαίτερα το χειμώνα).
Αρχίσαμε πεζοί να ανεβαίνουμε την πλαγιά του λόφου. Όσο προχωρούσαμε συζητούσαμε νοσταλγώντας τα παλαιότερα χρόνια που ήμασταν παιδιά. Είδαμε πολλά στοιχεία όπου έδειχναν σημάδια ζωής των προγόνων μας. Αλώνια, στρούγκες, καλύβια για τους τσοπάνηδες αλλά και για τα ζώα. Όσο προχωρούσαμε ανάμεσα σε δέντρα, συναντήσαμε την άγρια ομορφιά της φύσης, άλλος κόσμος. Αριές, αγραπιδιές, πουρνάρια, αμυγδαλιές, συκιές, καρυδιές!
Αφού καθίσαμε αρκετά και θαυμάσαμε της φύσης το μεγαλείο ξεκινήσαμε να κατεβαίνουμε. Επόμενη στάση μας το χωριό. Μία βόλτα στα σοκάκια του και πάλι! Στο σχολείο, στο καινούργιο θεατράκι που κατασκευάζεται, και στο βάθος στον ορίζοντα η θάλασσα.
Κάναμε μια βόλτα! Υπάρχουν όμως και άλλα πάρα πολλά που έχουνε να δούμε ακόμη!
Μάνθος Κατσάμπουλας
Μάνθος Κατσάμπουλας
